Edebiyat Yazıları

Dem olur; bir ömür, yola mâni olur. Dem olur; bir söz, yola yoldaş olur. Dem olur; yalnız sırrın nihâni hali vardır. Sükûtun kapısı açılır. Gönülden içre ne varsa, bu kapıdan içeri yığılır...

Gülün ömrü, iki mevsim arasıdır. İki mevsim kokusunu salar. İki mevsim sükut eyler. Ölmez; yaprak döker. İnsan ki, gönlü pek hassastır. Vakti gelir, muhabbet eyler; vakti gelir, kırılır, incinir...

Tarih içerisindeki tüm mücadeleler ikilemeler halinde gerçekleşmiştir. Her zaman bir tez ve bir antitez vardır. Tüm bu hiyerarşi, iki başlık altında toplanır: İyi-kötü… İyinin kötüye karşı mücadelesi

Kaldır kalemini yerden. Kalemin artık kırık. Damarlarındaki mürekkep dahi yabancı sana. Ağzına gelen yüreğin var ya, tutmayıver.

Sezdiğim adımlar sana yaklaşıyor. Gönlümün iki yana denklemi, iki bilinmezlik ile dengededir. Kim bilir? Belki de gönüldeki yara, merhemin acısıdır.

Aşık'ın Aşk'tan nasibi, gönlünün idraki kadardır. Öyleyse, gönlün idrak ölçüsü nedir? Zamanla kazanılan taneler midir?